„Oto są bowiem święta paschalne, w czasie których zabija się prawdziwego Baranka. […] Jest to ta sama noc, w której niegdyś ojców naszych, synów Izraela, wywiodłeś z Egiptu i przeprowadziłeś suchą nogą przez Morze Czerwone. Jest to zatem ta noc, która światłem ognistego słupa rozproszyła ciemności grzechu. […] Tej właśnie nocy Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani.” (Orędzie Wielkanocne). Wigilia Paschalna to najpiękniejsza i najbogatsza w znaki i gesty liturgia w ciągu całego roku. Po Orędziu Wielkanocnym wysłuchaliśmy wszystkich siedmiu czytań ze Starego Testamentu i wreszcie rozbrzmiało uroczyste Gloria i Alleluja! Po kazaniu procesyjnie udaliśmy się do chrzcielnicy śpiewając po łacinie Litanię do Świętych, aby pobłogosławić wodę i odnowić przyrzeczenia chrzcielne. Całej liturgii przewodniczył i homilię wygłosił ks. Michał Armatys SChr.
